Francien Krieg – Unsaid

paneel 0,6 cmIn deze portretten zoek ik naar die breekbare zone tussen jeugd en volwassenheid — een moment waarin jongens nog zacht zijn, maar de wereld al harder begint te duwen. Ik ben niet zo geïnteresseerd in het stoere of het heroïsche; ik kijk liever naar wat er onder dat oppervlak beweegt. De twijfel, de gevoeligheid, de kwetsbare schoonheid die vaak onzichtbaar blijft omdat jonge mannen leren zich groot te houden.Voor mij gaat deze serie over menselijkheid. Over die stille momenten waarin iemand even niet weet wie hij moet zijn. Moments where softness and struggle mix.Ik werk altijd vanuit een soort nieuwsgierigheid naar de mens tegenover me. Als kunstenaar ben ik iemand die kwetsbaarheid niet schuwt — niet in mijn thema’s, niet in mijn eigen leven. Ik schilder al jarenlang lichamen en gezichten die iets laten zien wat we normaal liever verbergen: de scheurtjes, de vermoeidheid, het innerlijke gewicht.Misschien probeer ik stiekem een ander beeld te geven van schoonheid. Dat het ook zit in onzekerheid, in gevoeligheid, in alles wat niet gepolijst is.Deze jonge mannen passen daarin — ze tonen iets wat vaak verscholen blijft, en juist daarom wil ik ze schilderen.